Neden Kendi Üzerimizde Çalışmalıyız?

Kendi üzerimizde çalışmayarak, kendimizle yüzleşmekten kaçabiliriz fakat kendimizle yüzleşmemenin sonuçlarından kaçamayız. Kendimizle yüzleşmezsek kişiliklerimizin kontrolünde bir esaret yaşarız. Bu kontrolde, uygun ortam ve koşullar bir araya geldiğinde sürekli anlık koşullara göre değişen ve müdehale edemediğimiz bir durum söz konusu olacaktır. 

Yaşadığımız deneyimlerden sonra, “Bunlar neden benim başıma geliyor?” yada “Ben bunları hakedecek ne yaptım?” gibi çalışma perspektivinden baktığımızda ızdıraplarımıza yapışır, şarkılar söyleriz. Makinemizin repertuarı geniştir. “Bunu yapan asla ben olamam” yada “Neden hep aynı insanlar beni buluyor?” gibi pek çok esaret cümleleri söyleyebiliriz. Kendi üzerimizde çalışmamamızın en büyük göstergesi derinlere baskıladığımız özümüzden uzaklaşıp, toplumun ürünü olmamızdır. Çok yakından birilerini taklit ediyoruz hayatımızda. Çünkü bizden sürekli başkası olmamız isteniyor. Bu noktada Ralfh Waldo Emerson devreye giriyor ve son sözü söylüyor.

“Sürekli seni başka birisi yapmaya çalışan bu dünyada kendin olabilmek, en büyük başarıdır.”